syn Franciszka i Rozalii z d. Urbaś urodził się 18 kwietnia 1943 roku w Wieprzu. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w 3-letniej Zasadniczej Szkole Zawodowej o profilu włókienniczym. W sierpniu 1963 roku ukończył kurs spadochronowy w Strzebielinie, a służbę wojskową odbył w 6 Pomorskiej Dywizji Powietrzno-Desantowej będąc wcielonym w dniu 27 października 1964 roku do Jednostki Wojskowej 4116 (10 batalion powietrzno-desantowy). Po złożeniu przysięgi został skierowany do szkoły podoficerskiej do JW. 4115 (9 szkolny batalion powietrzno-desantowy), którą ukończył w stopniu kaprala i z dniem 30 października 1965 roku powrócił do jednostki macierzystej. W międzyczasie wraz z całą dywizją uczestniczył w ćwiczeniach „Burza Październikowa”, w czasie których 4130 polskich spadochroniarzy przetransportowanych 180 samolotami An-12, desantowało się na lotnisko w Erfurcie w NRD. W ćwiczeniach uczestniczyli żołnierze Armii Czerwonej, Czechosłowackiej Armii Ludowej, Narodowej Armii Ludowej NRD i Wojska Polskiego. Ogółem około 50.000 żołnierzy, 800 czołgów, 400 samolotów i 6000 pojazdów wojskowych. Zadaniem żołnierzy 6 PDPD było opanowanie lotniska i przyjęcie rzutu lądującego, a następnie przejście do działań bojowych.
Ćwiczenia trwały od 19 do 24 października 1965 roku. Zginął 1 spadochroniarz (z 10 batalionu powietrzno-desantowego) a dziesięciu innych odniosło obrażenia. Organy prasowe poszczególnych armii – uczestników ćwiczeń wydawały wspólną gazetę. W numerze 1 gazety na jednym ze zdjęć uwieczniony został Czesław Semik wraz z trzema innymi żołnierzami pozostałych armii.
Jako kapral został dowódcą działonu działa bezodrzutowego i funkcję tę pełnił aż do zakończenia służby wojskowej w dniu 20 października 1966 roku.
W 1967 roku zawarł związek małżeński z Marią Pysz, a w 1970 roku zdał maturę w Technikum Włókienniczym. W Zakładach Przemysłu Wełnianego im. J. Magi pracował 15 lat. Następnie ukończył dwa kierunki studiów – na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, i Wydziale Transportu Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Katowicach.
Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę w Państwowej Komunikacji Samochodowej w Bielsku-Białej zaczynając jako dyspozytor, następnie z-ca kierownika Działu Przewozów Pasażerskich. Przez dwa lata pracował na stanowisku kierownika Działu Kadr, a kolejne 5 lat jako kierownik Dworca PKS w Bielsku-Białej.
Gdy transport międzynarodowy i krajowy TiR został odłączony od Przewozów Pasażerskich, został zastępcą dyrektora, a następnie dyrektorem Przewozów Pasażerskich w Czechowicach-Dziedzicach.
Jego zdrowie zaczęło się psuć. Pojawiła się cukrzyca, później dwa udary niedokrwienne. Mając 60 lat przeszedł na emeryturę.
Często wracał wspomnieniami do czasów ciekawej służby wojskowej, do rodzinnych wycieczek. Jego pasją była gra na trąbce. Był uzdolniony muzycznie, podobnie jak brat Józef, który 45 lat grał zawodowo w Teatrze Wielkim w Warszawie. Ich ojciec – Franciszek, grał w orkiestrze strażackiej
Czesław Semik zmarł 18 kwietnia 2017 roku, pochowany 22 kwietnia w sektorze C4 w grobie dz1123.
15 czerwca 1957 roku Minister Obrony Narodowej gen. dyw. Marian Spychalski wydał rozkaz, aby dowódca Warszawskiego Okręgu Wojskowego do dnia 1 października 1957 roku przeformował 6 Pomorską Dywizję Piechoty na etaty Dywizji Powietrznodesantowej. W początkowym okresie w skład dywizji wchodziły:
- dowództwo dywizji (sztab)
- 5 dywizjon artylerii
- 9 szkolny batalion powietrzno-desantowy
- 10 batalion powietrzno-desantowy
- 16 batalion powietrzno-desantowy
oraz kompanie:
- rozpoznawcza, łączności, saperów i transportowo-gospodarcza
W 1967 roku dywizja została przeformowana na etat wojenno-pokojowy, a jej organizacja w 1968 roku przedstawiała się następująco:
- dowództwo-kwatermistrzostwo
- 5 dywizjon artylerii mieszanej
- 6 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 6 kompania łączności
- 6 batalion zabezpieczenia i remontów
- 9 szkolny batalion powietrzno-desantowy
- 10 batalion powietrzno-desantowy
- 11 kompania saperów
- 16 batalion powietrzno-desantowy
- 18 batalion powietrzno-desantowy
- 22 kompania chemiczna
- 24 kompania zabezpieczenia zrzutowisk i lądowisk
- 33 batalion powietrzno-desantowy (rezerwowy)
- 35 dywizjon artylerii samobieżnej
- 39 kompania Ochrony i Regulacji Ruchu
- 48 kompania rozpoznawcza
- kompania medyczna
W czasie istnienia dywizji występowały liczne reorganizacje i przetasowania. Powoływano nowe pododdziały, rozformowywano zbędne. Zmieniały się miejsca stacjonowania jednostek i ich numery, zmieniały znaki rozpoznawcze i uzbrojenie. Od połowy lat 80-tych XX w. zostały wprowadzone zmiany zasadniczo przeobrażające charakter dywizji. Odstąpiono od koncepcji desantu powietrznego, na rzecz desantu szturmowego. Zostały rozwiązane niektóre jednostki po wcześniejszych scaleniach kilku samodzielnych kompanii (np. 10 batalion powietrzno-desantowy, 5 dywizjon artylerii mieszanej)
W ostatnim roku istnienia dywizji, w jej skład wchodziły:
- dowództwo – JW. 2250
- 5 dywizjon artylerii mieszanej - JW. 2003
- 6 batalion powietrzno-desantowy – JW. 4115
- 6 kompania łączności
- 8 batalion zabezpieczenia – JW. 3454
- 10 batalion powietrzno-desantowy – JW. 4116
- 11 kompania saperów
- 15 kompania medyczna
- 16 batalion powietrzno-desantowy – JW. 2059
- 18 batalion powietrzno-desantowy
- 22 kompania przeciwchemiczna
- 26 dywizjon artylerii przeciwlotniczej – JW – 1900
- 48 kompania rozpoznawcza
19 lipca 1986 roku zredukowana 6 Pomorska Dywizja Powietrzno-Desantowa stała się brygadą powietrzno-desantową. Z kolei ten związek został przekształcony w 6 Brygadę Desantowo-Szturmową im. gen. bryg. Stanisława Sosabowskiego.
