urodził się w dniu 28 lutego 1884 roku (inf. z nagrobka) w Kozach, syn Ignacego i Anny. Służbę wojskową (1903-1907) odbył w austro-węgierskiej marynarce wojennej (K.u.K. Kriegsmarine), jako mechanik w maszynowni pancernika „Árpád” (Okręt został zwodowany w 1901 roku, a budowę zakończono w 1903 roku. Jednostka posiadała w sumie 31 dział różnego kalibru oraz dwie wyrzutnie torpedowe. W 1920 roku przekazany Wielkiej Brytanii i w latach 1922-1923 roku zezłomowany) - K.u.K Matrosenkorps 12 kompagnie).
„Pan Roman Staszkiewicz maszynista parowozowy, udaje się z Warszawy do Paryża w sprawie urzędowej dla sprowadzenia parowozów. Ministerium Spraw Zagranicznych wzywa wszystkie urzędy krajowe, oraz prosi wszystkie zagraniczne władze wojskowe i cywilne, aby pozwoliły bez przeszkód przejechać Panu Romanowi Staszkiewiczowi, i aby zechciały użyczyć mu w razie potrzeby pomocy i opieki.” – taką treść zawierało urzędowe pismo z dn. 30 kwietnia 1919 roku upoważniające Romana Staszkiewicza do wyjazdu do Francji w sprawie taboru kolejowego.
Był dyspozytorem parowozowni w Bielsku, wcześniej pracując m.in. w firmach: Münstermann i G.Josephy, Odznaczony dwukrotnie Medalem Jubileuszowym, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Srebrnym Medalem za Długoletnią Służbę, Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.
Zmarł 30 stycznia 1940 roku, pochowany w sektorze BI w grobie nr 2324.
W galerii znajduje się udostępnione przez rodzinę śp. Romana Staszkiewicza rodzinne zdjęcie numer 1 z Bielska z okresu międzywojennego
