nauczyciel, porucznik, urodził się 31 grudnia 1909 roku w Kętach, syn Ignacego i Marii z d. Włodyga, żonaty z Heleną z d. Bezuszanka. Przed wojną był nauczycielem w szkole podstawowej i średniej.
W dniu 18 września 1932 roku wstąpił do Szkoły Kadetów Rezerwy Piechoty w 4 pułku strzelców podhalańskich w Cieszynie, przebywając w nim do 15 czerwca 1933 roku. W okresie od 25 czerwca 1934 do 4 lipca 1934 oraz 26 czerwca 1936 do 14 lipca 1936 roku w składzie 3 pułku strzelców podhalańskich, brał udział w ćwiczeniach poligonowych. Podobne ćwiczenia już w składzie 73 Pułku Piechoty odbył w okresie od 7 lipca 1938 roku do 26 lipca tegoż roku.
Jako żołnierz Rezerwowego Korpusu Oficerskiego 73 Pułku Piechoty brał udział w obronie Polski po napaści Niemiec w 1939 roku. Szlak bojowy przez Monowice, Kraków, Tarnów, Przecław, Kolbuszową, Sokołów, Leżańsk, Lubartów, Rawę Ruską, Kamionkę Strumiłową i Rohatyń, zakończył w Kołomyi.
W trakcie przekraczania granicy z Węgrami został internowany, i do 14 maja 1940 roku przebywał w obozie w Wyszehradzie. Tego dnia uciekł, i po dostaniu się do Splitu, przez Bułgarię, Grecję i Turcję, dotarł do Palestyny wstępując do Polskich Sił Zbrojnych.
Służył w Egipcie i Palestynie w latach 1942-1943, we Włoszech w okresie 1943-1946 oraz w Zjednoczonym Królestwie do 1947 roku. W trakcie służby wojskowej ukończył siedmiomiesięczny Kurs Dowódców Plutonu Sygnalizacyjnego w Legionie Oficerskim w El Amaria, i pięciomiesięczny Kurs Dowódców Plutonów Piechoty w Centrum Szkolenia-Zbrojeniowo-Wojskowego. W okresie od 24 sierpnia 1942 do 17 października 1942 ukończył dwumiesięczny kurs w Motorowej Szkole Sygnalizacyjnej.
W okresie od 13 grudnia 1943 roku w składzie 6 Batalionu Strzelców Karpackich, 2 Brygady Strzelców Karpackich, 3 Dywizji Strzelców Karpackich, 2 Korpusu Polskiego uczestniczył w walkach nad rzekami Sangrio i Rapido, o Monte Cassino, na linii Gustava i Hitlera, pod Ankoną, na Linii Gotów i nad rzeką Senio.
8 stycznia 1945 roku został skierowany do 16 Pomorskiej Brygady Piechoty w dwa dni później przydzielony do 65 Pomorskiego Batalionu Piechoty, 2 Warszawskiej Brygady Pancernej, 2 Korpusu Polskiego.
Awans do stopnia porucznika otrzymał w dniu 1 sierpnia 1944 roku.
24 maja 1947 roku został przydzielony do Obozu Repatriacyjnego Hardford Bridge w Wielkiej Brytanii w celu repatriacji do Polski. Ostatecznie złożył stopień porucznika (w dniu 9 czerwca 1947 roku), do którego został awansowany 1 sierpnia 1944 roku po bitwie o Monte Cassino i w lipcu 1947 roku wrócił do kraju (zaświadczenie nr 9173298).
Po powrocie podjął pracę pedagogiczną w Liceum Pedagogicznym dla Wychowawczyń Przedszkoli w Bielsku-Białej, gdzie mieszkał z żoną Stefanią, synem Andrzejem i córką Marią przy ul. św. Anny.
Odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Monte Cassino (nr 1267) i Medalem Wojskowym oraz brytyjskimi: Gwiazdą 1939-45, Gwiazda Włoską, Medalem Obrony, Medalem Wojennym 1939-45.
Zmarł 28 listopada 1964 roku, pochowany w sektorze A2 w grobie nr 238.
